İsmail Ertürk Perde´li Düşünceler´de seçme izlekler ve yönetmenler ışığında sinema üzerine düşünüyor.
Peter Greenaway´in sinemayı sanat tarihine eklemlendirme girişimleri, Buñuel´in yerleşik ahlaki değerleri çarpıcı imgeler yaratarak sorgulaması, Tarkovski´nin özenle kurduğu görsel imgeler ve ruhu derinden kavrayan bir ritimle aktardığı mistisizm kare kare inceleniyor. Godard ve Rohmer´in 21. yüzyıl başındaki filmlerinde sayısal teknolojiyi, bilgisayar oyunu ötesinde, özgün bir sinema estetiği yaratmak için kullanmaları; Kubrick´in sinema tarihindeki özel yeri; Coppola´nın yaratıcılığını ve sinemayı kullanarak sinema endüstrisiyle hesaplaşması; Noé´nin şiddeti sinemada görselleştirmesinin estetik sınırları sinema tarihi bağlamında irdeleniyor. Sinema tarihindeki, müzik kullanımı, Alman dışavurumculuğu gibi yaşamsal dönüşümler; Michel Chion, Gilles Deleuze gibi düşünürlerin yapıtlarında ele alınan felsefi temelleri araştırılarak; önde gelen yönetmenler ve sinema eleştirmenlerinin, ses ve ışığın sinema sanatının gelişimindeki rolü üzerine söyledikleri inceleniyor.
İsmail Ertürk´ün, doğduğu yer Söke´nin sinema salonlarında tanıştığı büyü; İstanbul, Ankara, New York, Londra, Hong Kong, Paris ve daha nice başka şehirlerin sinema salonlarında, giderek keskinleşen eleştirel bir gözün ışığıyla bir perdeden diğerine taşınıyor.